طراحی بیمارستان عمومی با رویکرد روان شناسی محیط در تهران

هدف کلی این تحقیق طراحی بیمارستانی می باشد که در آن به مسائل روانی درمان نیز توجه شده باشد به گونه ای که با در نظر گرفتن موارد محیطی چون رنگ، نور و صوت و ... در طراحی فضا در کنار عوامل عملکردی لازمه هر بیمارستان بهبود بیماران سریع تر گردد و تحقیق حاضر با ارائه رهنمودها و روش هایی در زمینه طراحی فضاهای درمانی (بیمارستان ها) با رعایت اصول علمی در طراحی فضاهای داخلی و تأثیر محیط در درمان بیماران جهت نیل به اهداف بیان شده می پردازد، تغییرات جدید در سبک معماری و طراحی داخلی بیمارستان ها می تواند در بهبود وضعیت سلامت بیماران نقش مهمی ایفا کند، از جمله مواردی که جهت نیل به این منظور مورد بررسی قرار می گیرد تأثیر نور، رنگ و صوت در محیط های درمانی می باشد، اهمیت این موارد زمانی روشن تر خواهد گردید که تفاوت در میزان بهبود بیماران در یک سطح از بیماری ولی در شرایط متفاوت محیطی مورد بررسی قرار گیرد. عواملی که شاید کمتر کسی به اهمیت آن توجه کند. روش به کارگیری در تحقیق حاضر تحلیلی – کاربردی می باشد که به صورت توصیفی – تحلیلی انجام می گیرد، در تحقیق حاضر به این نتیجه می رسیم که اگر توجه به زیبایی و مسائل روانشناختی در طراحی معماری را در کنار عوامل کارایی، ایستایی و اقتصاد یکی از واجبات فرآیند خلق آثار معماری بدانیم، جایگاه این مهم به خصوص در طراحی فضاهای بهداشتی و درمانی مرتبه ای مهم تر را می طلبد. ایجاد فضاهای شاداب و آرامش بخش برای مخاطبان فضاهای درمانی که به طور موقت دچار آسیب های جسمی یا روحی شده اند و حتی برای پرسنل زحمتکش جامعه پزشکی که همواره با افراد بیمار وآزرده مواجه هستند امری انکار ناپذیر می باشد. هر بیمارستان مجموعه ای است بسیار پیچیده و متنوع از نیازها، تضادها، تجهیزات و امکانات، بنابراین باید به دقیق ترین و کارآمدترین نحو طراحی شوند تا حاصل کار مقبول گردد. در نتیجه می توان با ایجاد مولفه ها و ارزش های موجود در حوزه ی روانشناسی محیط و بهره بری از آنها این پیچیدگی ها را سهل و آسان نمود. محیطی منطبق،سازگار وآرمانی برای استفاده کنندگان به کمک علم جدید روان شناسی محیط و چه بسا این علم در فرایند درمان نیز موثر خواهد بود.